Over de plaat die iets veranderde – Sopraan Lore Binon

 

Platen, boeken, films of schilderijen kunnen een leven veranderen.

Lore-Binon

Foto: Lore Binon/Matthias Schellens

Platen, boeken, films of schilderijen kunnen een leven veranderen. Daarom vragen we in elk nummer naar vijf cultuurproducten die een belangrijke rol speelden in iemands leven. De antwoorden komen telkens van iemand uit de wereld van de klassieke muziek. Dit keer is dat sopraan Lore Binon. Zij zingt in december op onze traditionele kerstconcerten in de barokke Carolus Borromeuskerk.

 

 

01. De klassieke plaat

Tosca

p29_Tosca‘Ik heb thuis een versie liggen van Tosca met de oude Italiaanse cast, met Callas en di Stefano. Ik hou van Callas’ stem, zeker voor dit soort repertoire, en ook van de charme van een oude opname. Puccini leerde ik smaken dankzij mijn man. Hij is een echte Pucciniliefhebber die me de microbe heeft doorgegeven.’

‘Toen we ons huis in Schaarbeek vonden, bleek dat Puccini daar ooit nog heeft gewoond. Niet dat dat doorslaggevend was bij de beslissing om het te kopen, maar het leek voor ons wel een teken van bovenaf. Puccini leed aan keelkanker en in Europa waren er destijds weinig plaatsen waar er een bestraling mogelijk was. In een instituut in Schaarbeek kon dat wel, zo kwam hij hier terecht. Maar dat heeft niet mogen baten. Na zijn dood werd in de kerk vlakbij nog een dienst voor hem georganiseerd.’

‘Puccini is een van de weinige componisten die me helemaal kunnen overspoelen. Op het einde van de dag naar Puccini luisteren, dat is als een warm bad na een lange wandeling. Zijn werk gaat over eenvoudige, universele thema’s. Tosca is zo meeslepend, de muziek is gewoon subliem. We gingen ooit eens in de cinema kijken naar een versie van Tosca in de Parijse opera en die ervaring was best wel indrukwekkend. Dat kwam echt binnen, door de close camerashots was het een heel filmische ervaring.’

‘Vorige zomer bezochten we het buitenverblijf van Puccini in Torre del Lago, het huidige Museo Villa Puccini. Mijn man ontpopte zich tot een echte fan, kocht er beeldjes en andere aandenkens. (lacht) Ik vond het ongelofelijk ontroerend om Puccini’s huis te zien zoals hij het heeft achtergelaten, met zijn piano en bureau.’

02. Het boek

Mr Gwyn

p29_Mr-Gwyn

‘Ik had een van de grote klassiekers kunnen kiezen, maar ik ga voor een boek dat ik het afgelopen jaar heel graag heb gelezen: Mr Gwyn van Alessandro Barrico. De auteur heeft een achtergrond als filosoof en schrijft in een stijl die me aanspreekt. Gwyn is een succesvol romanschrijver die op een dag beslist iets helemaal anders te gaan doen. Hij gaat portretten schrijven zoals een schilder mensen portretteert. Die portretten zijn verzegeld: alleen de geportretteerden zelf mogen ze lezen. Barrico beschrijft dat proces heel precies, van de voorbereidingen tot de manier waarop Gwyn zijn modellen portretteert. Hij doet dat zo beeldend dat het heel filmisch wordt.’

‘De vervreemding in een grootstad vind ik heel herkenbaar en dat geldt ook voor de manier waarop hij iemand beschrijft. Een mens is meer dan een bepaald personage of dan zijn uiterlijk vertoon. Iedereen heeft een verhaal, dat is net het mooie. Die echtheid, het kloppend hart van elke mens wordt in dit boek beschreven in mysterieuze portretten. In onze branche gaat het vaak over etiketten of labels die nooit het hele verhaal vertellen. De trage, haast tergende beschrijvingen van Barrico dekken wel de hele lading.’

03. Het schilderij

De absintdrinker

The_Absinthe_Drinker‘Ik heb een hechte band met Barcelona. Tijdens een Erasmusjaar woonde ik er een jaar. Ik trok toen vaak naar het Picassomuseum. Picasso maakte een enorm fascinerende evolutie door. In het werk dat hij als veertienjarige maakte, zie je zijn meesterschap al. De manier waarop hij een blik kan vatten is zo straf. Hij kon evengoed de klassieke toer zijn opgegaan, maar hij koos voor een extreem andere weg en vond een nieuwe manier van schilderen uit.’

‘Mijn favoriete werk van Picasso is De absintdrinker. Het gaat mij vooral om de je m’en foutistische blik van het personage en de scheve verhoudingen in dit schilderij. Het stamt uit Picasso’s blauwe periode en zijn werk uit heel die periode is echt overweldigend voor mij, het baadt allemaal in een zekere tristesse. Dat merk ik keer op keer. De absintdrinker springt er qua emotie en oprechtheid helemaal uit. Je herkent de kille sfeer en de vreemde verhoudingen, zijn latere stijl schemert er al in door. Het schilderij heeft iets magisch.’

04. De film

Kaos

p29_kaos

‘Een hele tijd geleden zag ik de film Kaos van de gebroeders Taviani. Dat is een enorm lange en ook heel trage film. Het is ongelofelijk hoe je – ondanks die traagheid – nooit het gevoel hebt dat de film niet vooruitgaat. Je belandt in een soort meditatieve staat. Eigenlijk is het een heel eenvoudig scenario dat bestaat uit vijf verschillende novelles uit de negentiende eeuw die zich afspelen op Sicilië. Uit de hele film spreekt de ruwheid van het platteland en de mensen die er leven. Kaos bevat heel weinig tekst, maar heeft toch een enorme impact. De film is opgebouwd vanuit de esthetiek, de beelden zijn als schilderijtjes die beklijven, het gebruik van het licht is magistraal.’

‘Ik was echt ondersteboven toen ik Kaos had gezien. Ik zag de film nog geen tweede keer. Als ik iets zo geweldig vind, heb ik altijd schrik dat de betovering de volgende keer zal verdwijnen. (lacht) Al zou ik hem toch nog wel eens willen bekijken, maar dan zeker onder ideale omstandigheden.’

05. Het object of de ervaring

De geboorte van mijn kinderen

‘De mooiste ervaring was ongetwijfeld de geboorte van mijn kinderen. Daar kan geen boek of film tegenop. Ik had het gevoel dat ik even buiten mijn lichaam trad. De natuur neemt het dan over, je lichaam wordt ingepalmd door een andere kracht. Dat perfecte samengaan van schoonheid en lijden vond ik een openbaring, het ene zou voor mij niet kunnen zonder het andere. Het is zonder twijfel het meest instinctieve, natuurlijke oergevoel. Je hebt het nog nooit gedaan en toch weet je precies wat je te doen staat, dat vond ik heel overweldigend en mooi. En de beloning die je wacht is natuurlijk ongelofelijk.’ MVM

Do 20.12.2018 — 20:00 UITVERKOCHT
Vr 21.12.2018 — 20:00
Za 22.12.2018 — 20:00
Carolus Borromeuskerk, Antwerpen
Richard Egarr dirigent & orgel
Lore Binon sopraan
Bach Suite nr. 3, BWV1068
Bach Cantate ‘Jauchzet Gott in allen Landen’, BWV51
Händel Orgelconcerto nr. 13, HWV295, ‘The cuckoo and the nightingale’
Mozart Exsultate, jubilate, KV165

Tickets €33

infotickets

Categorieën:De plaat

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s